cocotier

De Wikcionariu
Mira tamién: cocotièr

Francés[editar]

Pronunciación y silabación: [ kɔ.kɔ.tje ]

(rexistru)

Sustantivu[editar]

masculín singular cocotier; plural cocotiers

  1. (Botánica) Cocu, cocoteru, cocotal.

Pallabres rellacionaes

Referencies[editar]

  • Le Petit Robert. Dictionnaire de la langue française; Dictionnaires Le Robert, Paris, 2003. ISBN: 2-85036-826-1. Versión on-line.
  • Larousse - Dictionnaires Larousse français monolingue et bilingues en ligne. Éditions Larousse. Consulta on-line.