degueru

Asturianu

Pronunciación y silabación: [ deˈɣe.ɾu ]
Etimoloxía: De (La Güera) Deu + -eru.

Sustantivu

singular masculín degueru, femenín deguera; plural masculín degueros, femenín degueres → términu non incluyíu nel DALLA

1. (Xentiliciu) Habitante del llugar de La Güera Deu, nel conceyu de Parres.

Pallabres rellacionaes

• parragués; soteru, llagüencu

Axetivu

singular masculín degueru, femenín deguera, neutru deguero; plural masculín degueros, femenín degueres → términu non incluyíu nel DALLA

1. (Xentiliciu) Relativo al llugar de La Güera Deu, nel conceyu de Parres.

Pallabres rellacionaes

• parragués; soteru, llagüencu

Referencies

• Diccionariu de consultes llingüístiques del asturianu, Ramón d'Andrés Díaz, Ediciones Trabe, 2021, Uviéu; ISBN: 978-84-18286-55-1.