docile
Francés[editar]
Pronunciación[editar]
- [ dɔ.sil ]
«docile» (rexistru)
Axetivu[editar]
singular masculín y femenín docile; plural masculín y femenín dociles
Antónimos[editar]
Referencies[editar]
- Le Petit Robert. Dictionnaire de la langue française; Dictionnaires Le Robert, Paris, 2003. ISBN: 2-85036-826-1. Versión on-line.
- Larousse - Dictionnaires Larousse français monolingue et bilingues en ligne. Éditions Larousse. Consulta on-line.
Inglés[editar]
Pronunciación[editar]
- inglés británicu [ ˈdəʊ.saɪl ]
- inglés americanu [ ˈdɑː.səl ], [ ˈdɑː.saɪl ]
«docile» inglés americanu (rexistru) «docile» inglés americanu (rexistru) «docile» inglés australianu (rexistru)
Axetivu[editar]
docile; comparativu more docile; superlativu most docile
Sinónimos[editar]
Antónimos[editar]
Referencies[editar]
- Cambridge Dictionary; Cambridge University Press, 2022. Consulta on-line.
- The Merriam-Webster Dictionary; Merriam-Webster, Incorporated, 2023. Consulta on-line.