docile

De Wikcionariu

Francés[editar]

Pronunciación[editar]

  • [ dɔ.sil ]
(rexistru)

Axetivu[editar]

singular masculín y femenín docile; plural masculín y femenín dociles

  1. (Zooloxía) Mansu.

Antónimos[editar]

Referencies[editar]

  • Le Petit Robert. Dictionnaire de la langue française; Dictionnaires Le Robert, Paris, 2003. ISBN: 2-85036-826-1. Versión on-line.
  • Larousse - Dictionnaires Larousse français monolingue et bilingues en ligne. Éditions Larousse. Consulta on-line.


Inglés[editar]

Pronunciación[editar]

  • inglés británicu [ ˈdəʊ.saɪl ]
  • inglés americanu [ ˈdɑː.səl ], [ ˈdɑː.saɪl ]
(rexistru)
(rexistru)
(rexistru)

Axetivu[editar]

docile; comparativu more docile; superlativu most docile

  1. (Zooloxía) Mansu.

Sinónimos[editar]

Antónimos[editar]

Referencies[editar]

  • Cambridge Dictionary; Cambridge University Press, 2022. Consulta on-line.
  • The Merriam-Webster Dictionary; Merriam-Webster, Incorporated, 2023. Consulta on-line.