flandrés
Occitanu[editar]
Pronunciación[editar]
- [ flanˈdɾes ]
Sustantivu (1)[editar]
masculín singular flandrés ensin plural
- (Llingüística) Flamencu, llingua flamenca.
Sinónimos[editar]
Pallabres rellacionaes[editar]
Sustantivu (2)[editar]
singular masculín flandrés, femenín flandresa; plural masculín flandreses, femenín flandresas
- (Xentiliciu) Flamencu (habitante).
Sinónimos[editar]
Pallabres rellacionaes[editar]
Axetivu[editar]
singular masculín flandrés, femenín flandresa; plural masculín flandreses, femenín flandresas
- (Xentiliciu) Flamencu, de Flandes.
- (Filoloxía) Flamencu, de la llingua flamenca.
Sinónimos[editar]
Pallabres rellacionaes[editar]
- [1] Flandra ~ Flandres; belga, valon
- [2] neerlandés
Referencies[editar]
- Diccionari Ortografic, Gramatical e Morfologic de l'Occitan (segon los parlars lengadocians); Josiana Ubaud, Éditions Trabucaire, 2011. ISBN: 978-2-84974-125-2.