fortune teller
Inglés[editar]
Pronunciación y silabación: inglés británicu [ ˈfɔːt͡ʃuːnˌtɛlə(ɹ) ]; inglés americanu [ ˈfoɹt͡ʃunˌtɛlɚ ], [ ˈfoɹt͡ʃənˌtɛlɚ ]
«fortune teller» inglés británicu (rexistru)
Llocución sustantiva[editar]
singular fortune teller; plural fortune tellers
Sinónimos[editar]
Pallabres rellacionaes[editar]
Referencies[editar]
- The American Heritage Dictionary; Houghton Mifflin Company, Nueva York, 2004 (4a. edición). ISBN: 0-440-23701-7. Consulta on-line.
- The Merriam-Webster Dictionary; Merriam-Webster, Incorporated, 2023. Consulta on-line.