historia

De Wikcionariu
Mira tamién: história, història

Asturianu[editar]

Pronunciación y silabación: [ isˈto.ɾja ]

Sustantivu[editar]

femenín singular historia; plural histories

  1. El conxuntu de socesos y fechos pasaos de la humanidá, d'una sociedá, d'un pueblu, d'un país, d'un individuu, etc.
  2. Ciencia y disciplina qu'estudia socesos y fechos pasaos de la humanidá, d'una sociedá, d'un pueblu, d'un país, d'un individuu, d'una materia concreta, etc.

Otres formes

Sinónimos

Pallabres derivaes

Traducciones y equivalencies[editar]


Aragonés[editar]

Pronunciación y silabación: [ isˈto.ɾja ]

Sustantivu[editar]

femenín singular historia; plural historias

  1. Historia, el pasáu.
  2. Historia (disciplina, ciencia).


Español[editar]

Pronunciación y silabación: [ isˈto.ɾja ]

Sustantivu[editar]

femenín singular historia; plural historias

  1. Historia, el pasáu.
  2. Historia (disciplina, ciencia).


Gallegu[editar]

Pronunciación y silabación: [ isˈtɔ.ɾja ]

Sustantivu[editar]

femenín singular historia; plural historias

  1. Historia, el pasáu.
  2. Historia (disciplina, ciencia).