lladrar

De Wikcionariu

Asturianu[editar]

Un perru lladrando.

Pronunciación[editar]

  • [ ʎaˈðɾaɾ ]
(rexistru)

Verbu[editar]

  1. (Fisioloxía) Producir un perru, una perra la so voz y el so soníu característicos.

Sinónimos[editar]

Pallabres rellacionaes[editar]

Conxugación[editar]

Traducciones y equivalencies[editar]

Referencies[editar]

  • Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.


Catalán[editar]

Pronunciación[editar]

  • catalán oriental [ ʎəˈðɾa ]
  • catalán occidental [ ʎaˈðɾa ], valencianu [ ʎaˈðɾaɾ ]
(rexistru)

Verbu[editar]

  1. (Fisioloxía) Lladrar (el perru, la perra).

Pallabres rellacionaes[editar]

Referencies[editar]

  • Diccionari de la llengua catalana; Institut d'Estudis Catalans, 2ª edición, 2007. ISBN: 978-84-297-5977-8. Versión on-line.
  • Diccionari normatiu valencià; Acadèmia Valenciana de la Llengua. Consulta on-line.