mallorquín

De Wikcionariu
Mira tamién: Mallorquin

Asturianu[editar]

Pronunciación y silabación: [ ma.ʎoɾˈkiŋ ]

Sustantivu[editar]

singular masculín mallorquín, femenín mallorquina; plural masculín mallorquinos, femenín mallorquines

  1. (Xentiliciu) Habitante de Mallorca.

Pallabres rellacionaes[editar]

Traducciones y equivalencies[editar]

Axetivu[editar]

singular masculín mallorquín, femenín mallorquina, neutru mallorquino; plural masculín mallorquinos, femenín mallorquines

  1. (Xentiliciu) Relativo a Mallorca.

Pallabres rellacionaes[editar]

Traducciones y equivalencies[editar]

Referencies[editar]

  • Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.


Aragonés[editar]

Pronunciación y silabación: [ ma.ʎoɾˈkin ]

Sustantivu[editar]

singular masculín mallorquín, femenín mallorquina; plural masculín mallorquins, femenín mallorquinas

  1. (Xentiliciu) Mallorquín (habitante).

Pallabres rellacionaes[editar]

Axetivu[editar]

singular masculín mallorquín, femenín mallorquina; plural masculín mallorquins, femenín mallorquinas

  1. (Xentiliciu) Mallorquín, de Mallorca.

Pallabres rellacionaes[editar]


Español[editar]

Pronunciación y silabación: non yeísta [ ma.ʎoɾˈkin ]; yeísta [ ma.ʝoɾˈkin ]

Sustantivu[editar]

singular masculín mallorquín, femenín mallorquina; plural masculín mallorquines, femenín mallorquinas

  1. (Xentiliciu) Mallorquín (habitante).

Pallabres rellacionaes[editar]

Axetivu[editar]

singular masculín mallorquín, femenín mallorquina ; plural masculín mallorquines, femenín mallorquinas

  1. (Xentiliciu) Mallorquín, de Mallorca.

Pallabres rellacionaes[editar]

Referencies[editar]

  • Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.