mirandés

De Wikcionariu
Mira tamién: mirandês

Asturianu[editar]

Asitiamientu del conceyu Miranda n'Asturies.
Llocalización del conceyu de Miranda del Douro en Portugal.

Pronunciación y silabación: [ mi.ɾa(ŋ)nˈdes ]
Etimoloxía: De Miranda + sufixu -és.

Sustantivu (1)[editar]

singular masculín mirandés, femenín mirandesa; plural masculín y femenín mirandeses

  1. (Xentiliciu) Habitante del conceyu asturianu de Miranda.
  2. (Xentiliciu) Habitante del conceyu portugués de Miranda del Douro.

Sinónimos[editar]

Pallabres rellacionaes[editar]

Sustantivu (2)[editar]

masculín singular mirandés ensin plural

  1. (Llingüística) Llingua falada na Tierra de Miranda, en Portugal, perteneciente al diasistema asturlleonés, falao tamién n'Asturies (col nome d'asturianu) y en Lleón y Zamora (col nome de lleonés).

Pallabres rellacionaes[editar]

Traducciones y equivalencies[editar]

Consulta na Wikipedia l'artículu tocante a «mirandés».

Axetivu[editar]

singular masculín mirandés, femenín mirandesa, neutru mirandés ~ mirandeso; plural masculín y femenín mirandeses

  1. (Xentiliciu) Relativo al conceyu asturianu de Miranda.
  2. (Xentiliciu) Relativo al conceyu portugués de Miranda del Douro.
  3. (Filoloxía) Relativo a la llingua mirandesa.

Sinónimos[editar]

Pallabres rellacionaes[editar]

Traducciones y equivalencies[editar]

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma neutra de mirandés.

Otres formes

Referencies[editar]

  • Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.
  • Diccionariu de consultes llingüístiques del asturianu, Ramón d'Andrés Díaz, Ediciones Trabe, 2021, Uviéu; ISBN: 978-84-18286-55-1.

Español[editar]

Pronunciación y silabación: [ mi.ɾanˈdes ]

Sustantivu[editar]

masculín singular mirandés ensin plural

  1. (Llingüística) Mirandés, llingua mirandesa.

Pallabres rellacionaes

Axetivu[editar]

singular masculín mirandés, femenín mirandesa ; plural masculín mirandeses, femenín mirandesas

  1. (Filoloxía) Mirandés, de la llingua mirandesa.

Pallabres rellacionaes

Referencies[editar]


Gallegu[editar]

Pronunciación y silabación: [ mi.ɾanˈdes ]

Sustantivu[editar]

masculín singular mirandés ensin plural

  1. (Llingüística) Mirandés, llingua mirandesa.

Pallabres rellacionaes

Axetivu[editar]

singular masculín mirandés, femenín mirandesa; plural masculín mirandeses, femenín mirandesas

  1. (Filoloxía) Mirandés, de la llingua mirandesa.

Pallabres rellacionaes

Referencies[editar]

  • DIGALEGO. Dicionario de galego; Xunta de Galicia & Ir Indo Edicións, S.L., 2004-2013. Consulta on-line.


Mirandés[editar]

Pronunciación y silabación: [ mi.ɾɐ̃ˈdɛs̺ ]

Sustantivu[editar]

masculín singular mirandés ensin plural

  1. (Llingüística) Mirandés, llingua mirandesa.

Pallabres rellacionaes[editar]

Axetivu[editar]

singular masculín mirandés, femenín mirandesa; plural masculín mirandeses, femenín mirandesas

  1. (Filoloxía) Mirandés, de la llingua mirandesa.

Pallabres rellacionaes[editar]