navarrina

De Wikcionariu

Asturianu[editar]

Mapa parroquial d'Avilés, col asitiamientu de la parroquia navarrina nel nordeste.

Pronunciación y silabación: [ na.βaˈri.na ]
Etimoloxía: De Navarro (nome castellanizante del llugar) + sufixu -ín.

Sustantivu[editar]

singular femenín navarrina, masculín navarrín ; plural femenín navarrines, masculín navarrinos

  1. (Xentiliciu) Habitante de la parroquia de Valliniello, nel conceyu Avilés.

Pallabres rellacionaes[editar]

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular de navarrín.

Referencies[editar]

  • Diccionariu de consultes llingüístiques del asturianu, Ramón d'Andrés Díaz, Ediciones Trabe, 2021, Uviéu; ISBN: 978-84-18286-55-1.
  • DGPE - Dictadoloxía Tópica d'Asturies; Luis Casteleiro Oliveros & Ramón de Andrés Díaz (dirs.): Asturies nel Diccionario Geográfico Popular de España. Uviéu: Seminariu de Filoloxía Asturiana (Universidá d’Uviéu). Consulta on-line.

Portugués[editar]

Pronunciación y silabación: [ nɐ.vɐˈʁi.nɐ ]

Sustantivu[editar]

singular femenín navarrina, masculín navarrino; plural femenín navarrinas, masculín navarrinos

  1. (Xentiliciu) Navarra (habitante).

Sinónimos

Pallabres rellacionaes

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular de navarrino.

Referencies[editar]