ovetense

De Wikcionariu

Español[editar]

Pronunciación y silabación: [ o.βeˈten.se ]

Sustantivu[editar]

singular masculín y femenín ovetense; plural masculín y femenín ovetenses

  1. (Xentiliciu) Uvieín, uvieína (habitante).

Pallabres rellacionaes[editar]

Axetivu[editar]

singular masculín y femenín ovetense; plural masculín y femenín ovetenses

  1. (Xentiliciu) Uvieín, d'Uviéu.

Pallabres rellacionaes[editar]

Referencies[editar]

  • Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.


Gallegu[editar]

Pronunciación y silabación: [ ɔ.βeˈtɛn.se ]

Sustantivu[editar]

singular masculín y femenín ovetense; plural masculín y femenín ovetenses

  1. (Xentiliciu) Uvieín, uvieína (habitante).

Pallabres rellacionaes[editar]

Axetivu[editar]

singular masculín y femenín ovetense; plural masculín y femenín ovetenses

  1. (Xentiliciu) Uvieín, d'Uviéu.

Pallabres rellacionaes[editar]

Referencies[editar]

  • Dicionario da Real Academia Galega; Real Academia Galega. Consulta on-line.
  • Dicionario de pronuncia da lingua galega; Universidade de Santiago de Compostela & Instituto da Lingua Galega; ISSN: 2660-8235. Páxina web.