remugant

De Wikcionariu

Aragonés[editar]

Pronunciación[editar]

  • [ re.muˈɣan ]

Sustantivu[editar]

masculín singular remugant; plural remugants

  1. (Bioloxía), (Zooloxía) Rumiante.

Usu[editar]

  • Úsase en plural, remugants, pa referise a la clase d'animales (taxón).

Axetivu[editar]

singular masculín y femenín remugant; plural masculín y femenín remugants

  1. (Bioloxía), (Zooloxía) Rumiante.

Referencies[editar]

  • Aragonario. Diccionario castellano/aragonés; Proyecto LINGUATEC & Gobierno de Aragón. Páxina web.


Catalán[editar]

Pronunciación[editar]

  • catalán oriental [ rə.muˈɣan(t) ]
  • catalán occidental [ re.muˈɣan(t) ]

Sustantivu[editar]

masculín singular remugant; plural remugants

  1. (Bioloxía), (Zooloxía) Rumiante.

Usu[editar]

  • Úsase en plural, remugants, pa referise a la clase d'animales (taxón).

Axetivu[editar]

singular masculín y femenín remugant; plural masculín y femenín remugants

  1. (Bioloxía), (Zooloxía) Rumiante.

Referencies[editar]

  • Diccionari de la llengua catalana; Institut d'Estudis Catalans, 2ª edición, 2007. ISBN: 978-84-297-5977-8. Versión on-line.
  • Diccionari normatiu valencià; Acadèmia Valenciana de la Llengua. Consulta on-line.