romanu
Asturianu[editar]
Pronunciación[editar]
- [ roˈma.nu ]
«romanu» (rexistru)
Sustantivu (1)[editar]
singular masculín romanu, femenín romana; plural masculín romanos, femenín romanes
- (Xentiliciu) Habitante de la ciudá italiana de Roma.
- (Xentiliciu), (Historia) Habitante de la Roma antigua o del imperiu romanu.
Pallabres rellacionaes[editar]
Traducciones y equivalencies[editar]
«romanu»: habitante de Roma capital italiana
«romanu»: habitante de la Roma antigua, del imperiu romanu
Sustantivu (2)[editar]
masculín singular romanu; plural romanos
- (Botánica), (Gastronomía) Tipu de piescu grande y con munchu sabor.
Pallabres rellacionaes[editar]
Traducciones y equivalencies[editar]
«romanu»: tipu de piescu
Axetivu[editar]
singular masculín romanu, femenín romana, neutru romano; plural masculín romanos, femenín romanes
- (Xentiliciu) Relativo a la ciudá italiana de Roma.
- (Xentiliciu), (Historia) Relativu a la Roma antigua o al imperiu romanu.
Pallabres rellacionaes[editar]
Traducciones y equivalencies[editar]
«romanu»: de Roma capital italiana
«romanu»: de la Roma antigua, del imperiu romanu
Referencies[editar]
- Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.