tunisiana

De Wikcionariu

Catalán[editar]

Pronunciación y silabación: catalán oriental [ tu.ni.ziˈa.nə ]; catalán occidental [ tu.ni.ziˈa.na ]

Sustantivu[editar]

singular femenín tunisiana, masculín tunisià; plural femenín tunisianes, masculín tunisians

  1. (Xentiliciu) Tunecina, habitante de Tunicia.

Pallabres rellacionaes

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular de tunisià.


Gallegu[editar]

Pronunciación y silabación: [ tu.niˈsja.na ]

Sustantivu[editar]

singular femenín tunisiana, masculín tunisiano; plural femenín tunisianas, masculín tunisianos

  1. (Xentiliciu) Tunecina, habitante de Tunicia.

Pallabres rellacionaes

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular de tunisiano.


Occitanu[editar]

Pronunciación y silabación: [ ty.niˈzja.no ]

Sustantivu[editar]

singular femenín tunisiana, masculín tunisian; plural femenín tunisianas, masculín tunisians

  1. (Xentiliciu) Tunecina, habitante de Tunicia.

Pallabres rellacionaes

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular de tunisian.


Portugués[editar]

Pronunciación y silabación: [ tu.ni.ziˈɐ.nɐ ]

Sustantivu[editar]

singular femenín tunisiana, masculín tunisiano; plural femenín tunisianas, masculín tunisianos

  1. (Xentiliciu) Tunecina, habitante de Tunicia.

Pallabres rellacionaes

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular de tunisiano.