rocín

De Wikcionariu

Asturianu[editar]

Pronunciación[editar]

  • [ roˈθiŋ ]
(rexistru)

Sustantivu[editar]

masculín singular rocín; plural rocinos

  1. (Équidos) Caballu pequeñu, flacu y ruin.

Sinónimos[editar]

Traducciones y equivalencies[editar]

Referencies[editar]

  • Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.

Español[editar]

Pronunciación[editar]

  • non seseante [ roˈθin ], seseante [ roˈsin ]

Sustantivu[editar]

masculín singular rocín; plural rocines

  1. (Équidos) Rocín, facu, pencu.

Sinónimos[editar]

Referencies[editar]

  • Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.