sto

De Wikcionariu

Llatín[editar]

Pronunciación[editar]

  • llatín clásicu [ ˈstoː ] (stō)
(rexistru)

Verbu[editar]

stō, stāre, stĕtī, stātum

  1. Tar de pie.

Forma de verbu[editar]

  1. Primer persona singular del presente activu d'esti verbu.

Referencies[editar]

  • Diccionario Etimológico Latino-Español; Santiago Segura Munguía, Ediciones Generales Anaya, 1985, 1ª edición ISBN: 84-7525-306-7.


Polacu[editar]

Pronunciación[editar]

  • [ ˈstɔ ]
(rexistru)

Numberal[editar]

  1. (Numberal) Cien, cientu.


Serbiu[editar]

Pronunciación[editar]

  • [ stôː ]

Numberal[editar]

  1. (Numberal) Cien, cientu.

Otres formes[editar]