Nadal

Mira tamién: nadal, nädal

Aragonés

Pronunciación y silabación: [ naˈðal ]
Etimoloxía: Del llatín natalis.

Sustantivu

masculín singular Nadal; plural Nadals

1. (Cristianismu) Nadal, navidá (25 d'avientu).
2. (Cristianismu), (Cronoloxía) Nadal, navidá, navidaes (periodu ente'l 24 d'avientu y 6 de xineru).

Sinónimos

• Navidat

Pallabres rellacionaes

• nadalenco

Referencies

• Aragonario. Diccionario castellano/aragonés; Proyecto LINGUATEC & Gobierno de Aragón. Páxina web.

Catalán

Pronunciación y silabación: catalán oriental [ nəˈðaɫ ]; catalán occidental [ naˈðaɫ ]

«Nadal» catalán occidental

(rexistru)

Etimoloxía: Del llatín natalis.

Sustantivu

masculín singular Nadal; plural Nadals

1. (Cristianismu) Nadal, navidá (25 d'avientu).
2. (Cristianismu), (Cronoloxía) Nadal, navidá, navidaes (periodu ente'l 24 d'avientu y 6 de xineru).

Pallabres rellacionaes

• nadalenc

Referencies

• Diccionari de la llengua catalana; Institut d'Estudis Catalans, 2ª edición, 2007. ISBN: 978-84-297-5977-8. Versión on-line.
• Diccionari normatiu valencià; Acadèmia Valenciana de la Llengua. Consulta on-line.

Gallegu

Pronunciación y silabación: [ naˈðal ]
Etimoloxía: Del llatín natalis.

Sustantivu

masculín singular Nadal; plural Nadais

1. (Cristianismu) Nadal, navidá (25 d'avientu).
2. (Cristianismu), (Cronoloxía) Nadal, navidá, navidaes (periodu ente'l 24 d'avientu y 6 de xineru).
3. (Cronoloxía) Nadal, avientu.

Sinónimos

• [3] decembro

Referencies

• Dicionario da Real Academia Galega; Real Academia Galega. Consulta on-line.

Occitanu

Pronunciación y silabación: [ naˈðaɫ ]
Etimoloxía: Del llatín natalis.

Sustantivu

masculín singular Nadal; plural Nadals

1. (Cristianismu) Nadal, navidá (25 d'avientu).
2. (Cristianismu), (Cronoloxía) Nadal, navidá, navidaes (periodu ente'l 24 d'avientu y 6 de xineru).

Pallabres rellacionaes

• nadalenc

Referencies

• Diccionari General de la Lenga Occitana; Academia Occitana, 2008-2023. Diccionariu on-line; PDF on-line.