afgana

De Wikcionariu

Aragonés[editar]

Pronunciación[editar]

  • [ afˈɣa.na ]

Sustantivu[editar]

singular femenín afgana, masculín afgano; plural femenín afganas, masculín afganos

  1. (Xentiliciu) Afganistana (habitante).

Pallabres rellacionaes[editar]

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular d'afgano.

Referencies[editar]

  • Diccionario ortografico de l'aragonés (Seguntes la Propuesta Ortografica de l'EFA). Estudio de Filología Aragonesa. ISSN 1988-8139. Abril de 2023. Consulta PDF on-line.


Español[editar]

Pronunciación[editar]

  • [ afˈɣa.na ]

Sustantivu[editar]

singular femenín afgana, masculín afgano; plural femenín afganas, masculín afganos

  1. (Xentiliciu) Afganistana (habitante).

Pallabres rellacionaes[editar]

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular d'afgano.

Referencies[editar]

  • Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.
  • Diccionario panhispánico de dudas; Real Academia Española, 2005; ISBN: 978-8429406238. Versión on-line.
  • Ortografía de la lengua española; Real Academia Española & Asociación de Academias de la Lengua Española, 2010, ISBN: 978-84-670-3426-4.

Occitanu[editar]

Pronunciación[editar]

  • [ afˈɡa.no ]

Sustantivu[editar]

singular femenín afgana, masculín afgan; plural femenín afganas, masculín afgans

  1. (Xentiliciu) Afganistana (habitante).

Pallabres rellacionaes[editar]

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular d'afgan.

Referencies[editar]

  • Diccionari Ortografic, Gramatical e Morfologic de l'Occitan (segon los parlars lengadocians); Josiana Ubaud, Éditions Trabucaire, 2011. ISBN: 978-2-84974-125-2.