albanés

De Wikcionariu
Mira tamién: albanes, albanès, albanês

Asturianu[editar]

Pronunciación y silabación: [ al.βaˈnes ]

Sustantivu (1)[editar]

singular masculín albanés, femenín albanesa; plural masculín y femenín albaneses

  1. (Xentiliciu) Habitante d'Albania.

Sinónimos

Traducciones[editar]

Sustantivu (2)[editar]

masculín singular albanés ensin plural

  1. (Llingüística) Llingua indoeuropea falada n'Albania y zones de países cercanos.

Traducciones[editar]

Consulta na Wikipedia l'artículu tocante a «albanés».

Axetivu[editar]

singular masculín albanés, femenín albanesa, neutru albanés ~ albaneso; plural masculín y femenín albaneses

  1. (Xentiliciu) Relativo a Albania.
  2. (Filoloxía) Relativo a la llingua albanesa.

Sinónimos

Traducciones[editar]

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma neutra d'albanés.

Otres formes

Referencies[editar]

  • Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.
  • Cartafueyos normativos. Nomes de los países del mundu y de les sos capitales y xentilicios; Academia de la Llingua Asturiana, 2010, Uviéu; ISBN: 978-84-8168-500-8.


Aragonés[editar]

Pronunciación y silabación: [ al.βaˈnes ]

Sustantivu (1)[editar]

singular masculín albanés, femenín albanesa; plural masculín albaneses, femenín albanesas

  1. (Xentiliciu) Albanés, albanu.

Sustantivu (2)[editar]

masculín singular albanés ensin plural

  1. (Llingüística) Albanés, llingua albanesa.

Axetivu[editar]

singular masculín albanés, femenín albanesa; plural masculín albaneses, femenín albanesas

  1. (Xentiliciu) Albanés, albanu.
  2. (Filoloxía) Albanés, albanu.


Catalán[editar]

Pronunciación y silabación: catalán occidental [ aɫ.βaˈnes ]

Usu

  • Esta grafía ye propia del catalán valencianu; nel restu del dominiu llingüísticu catalán, úsase la grafía albanès.

Sustantivu (1)[editar]

singular masculín albanés, femenín albanesa ; plural masculín albanesos, femenín albaneses

  1. (Xentiliciu) valencianu Albanés (habitante).

Pallabres rellacionaes

Sustantivu (2)[editar]

masculín singular albanés ensin plural

  1. (Llingüística) valencianu Albanés, llingua albanesa.

Axetivu[editar]

singular masculín albanés, femenín albanesa; plural masculín albanesos, femenín albaneses

  1. (Xentiliciu) valencianu Albanés, d'Albania.
  2. (Filoloxía) valencianu Albanés, de la llingua albanesa.

Español[editar]

Pronunciación y silabación: [ al.βaˈnes ]

Sustantivu (1)[editar]

singular masculín albanés, femenín albanesa; plural masculín albaneses, femenín albanesas

  1. (Xentiliciu) Albanés, albanu.

Sinónimos

Sustantivu (2)[editar]

masculín singular albanés ensin plural

  1. (Llingüística) Albanés, llingua albanesa.

Axetivu[editar]

singular masculín albanés, femenín albanesa ; plural masculín albaneses, femenín albanesas

  1. (Xentiliciu) Albanés, albanu.
  2. (Filoloxía) Albanés, albanu.

Sinónimos


Gallegu[editar]

Pronunciación y silabación: [ al.βaˈnes ]

Sustantivu (1)[editar]

singular masculín albanés, femenín albanesa; plural masculín albaneses, femenín albanesas

  1. (Xentiliciu) Albanés (habitante).

Sustantivu (2)[editar]

masculín singular albanés ensin plural

  1. (Llingüística) Albanés, llingua albanesa.

Axetivu[editar]

singular masculín albanés, femenín albanesa; plural masculín albaneses, femenín albanesas

  1. (Xentiliciu) Albanés, d'Albania.
  2. (Filoloxía) Albanés, de la llingua albanesa.

Pallabres rellacionaes


Mirandés[editar]

Pronunciación y silabación: [ aɫ.βɐˈnɛs̺ ]

Sustantivu (1)[editar]

singular masculín albanés , femenín albanesa; plural masculín albaneses, femenín albanesas

  1. (Xentiliciu) Albanés (habitante).

Pallabres rellacionaes[editar]

Sustantivu (2)[editar]

masculín singular albanés ensin plural

  1. (Llingüística) Albanés, llingua albanesa.

Axetivu[editar]

singular masculín albanés, femenín albanesa; plural masculín albaneses, femenín albanesas

  1. (Xentiliciu) Albanés, d'Albania.
  2. (Filoloxía) Albanés, de la llingua albanesa.

Pallabres rellacionaes[editar]

Occitanu[editar]

Pronunciación y silabación: [ al.βaˈnes ]

(rexistru)

Sustantivu (1)[editar]

singular masculín albanés, femenín albanesa; plural masculín albaneses, femenín albanesas

  1. (Xentiliciu) Albanés (habitante).

Sustantivu (2)[editar]

masculín singular albanés ensin plural

  1. (Llingüística) Albanés, llingua albanesa.

Axetivu[editar]

singular masculín albanés, femenín albanesa; plural masculín albaneses, femenín albanesas

  1. (Xentiliciu) Albanés, d'Albania.
  2. (Filoloxía) Albanés, de la llingua albanesa.

Pallabres rellacionaes