alemán

De Wikcionariu
Mira tamién: aleman

Asturianu[editar]

Pronunciación y silabación: [ a.leˈmaŋ ]

(rexistru)

Sustantivu (1)[editar]

singular masculín alemán, femenín alemana; plural masculín y femenín alemanes

  1. (Xentiliciu) Habitante d'Alemaña.

Sinónimos[editar]

Pallabres rellacionaes[editar]

Traducciones y equivalencies[editar]

Sustantivu (2)[editar]

masculín singular alemán ensin plural

  1. (Llingüística) Llingua xermánica anguaño falada n'Alemaña, Austria y Suiza principalmente.

Pallabres rellacionaes[editar]

Traducciones y equivalencies[editar]

Consulta na Wikipedia l'artículu tocante a «alemán».

Axetivu[editar]

singular masculín alemán, femenín alemana, neutru alemano; plural masculín y femenín alemanes

  1. (Xentiliciu) Relativo a Alemaña.
  2. (Llingüística) Relativo a la llingua alemana.

Sinónimos[editar]

Pallabres rellacionaes[editar]

Traducciones y equivalencies[editar]

Referencies[editar]

  • Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.
  • Cartafueyos normativos. Nomes de los países del mundu y de les sos capitales y xentilicios; Academia de la Llingua Asturiana, 2010, Uviéu; ISBN: 978-84-8168-500-8.

Aragonés[editar]

Pronunciación y silabación: [ a.leˈman ]

Sustantivu (1)[editar]

singular masculín alemán, femenín alemana; plural masculín alemans, femenín alemanas

  1. (Xentiliciu) Alemán (habitante).

Pallabres rellacionaes[editar]

Sustantivu (2)[editar]

masculín singular alemán ensin plural

  1. (Llingüística) Alemán, llingua alemana.

Axetivu[editar]

singular masculín alemán, femenín alemana; plural masculín alemans, femenín alemanas

  1. (Xentiliciu) Alemán, d'Alemaña.
  2. (Llingüística) Alemán, de la llingua alemana.

Pallabres rellacionaes[editar]

Referencies[editar]

  • Aragonario. Diccionario castellano/aragonés; Proyecto LINGUATEC & Gobierno de Aragón. Páxina web.
  • Diccionario ortografico de l'aragonés (Seguntes la Propuesta Ortografica de l'EFA). Estudio de Filología Aragonesa. ISSN 1988-8139. Abril de 2023. Consulta PDF on-line.


Español[editar]

Pronunciación y silabación: [ a.leˈman ]

Sustantivu (1)[editar]

singular masculín alemán, femenín alemana; plural masculín alemanes, femenín alemanas

  1. (Xentiliciu) Alemán (habitante).

Pallabres rellacionaes[editar]

Sustantivu (2)[editar]

masculín singular alemán ensin plural

  1. (Llingüística) Alemán, llingua alemana.

Axetivu[editar]

singular masculín alemán, femenín alemana ; plural masculín alemanes, femenín alemanas

  1. (Xentiliciu) Alemán, d'Alemaña.
  2. (Llingüística) Alemán, de la llingua alemana.

Pallabres rellacionaes[editar]

Referencies[editar]

  • Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.


Gallegu[editar]

Pronunciación y silabación: [ a.leˈmaŋ ]

Sustantivu (1)[editar]

singular masculín alemán, femenín alemá; plural masculín alemáns, femenín alemás

  1. (Xentiliciu) Alemán (habitante).

Sustantivu (2)[editar]

masculín singular alemán ensin plural

  1. (Llingüística) Alemán, llingua alemana.

Axetivu[editar]

singular masculín alemán, femenín alemá; plural masculín alemáns, femenín alemás

  1. (Xentiliciu) Alemán, d'Alemaña.
  2. (Filoloxía) Alemán, de la llingua alemana.

Pallabres rellacionaes[editar]

Referencies[editar]