aluminio
Saltar a navegación
Saltar a la gueta
![]() |
Español[editar]
Pronunciación y silabación: [ a.luˈmi.njo ]
Sustantivu[editar]
masculín singular aluminio; plural aluminios
Referencies[editar]
- Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.
Esperanto[editar]
Pronunciación y silabación: [ a.lu.miˈni.o ]
«aluminio»
(rexistru)
Sustantivu[editar]
nominativu singular aluminio; acusativu singular aluminion; → sustantivu non cuntable; ensin plural
Gallegu[editar]
Pronunciación y silabación: [ a.luˈmi.njo ]
Sustantivu[editar]
masculín singular aluminio; plural aluminios
Referencies[editar]
- Dicionario da Real Academia Galega; Real Academia Galega. Consulta on-line.
Ido[editar]
Pronunciación y silabación: [ a.luˈmi.njo ]
Sustantivu[editar]
Vascu[editar]
Sustantivu[editar]
Referencies[editar]
- Elhuyar Hiztegia/Diccionario Elhuyar; Kultura eta Hizkuntza Politika Saila/Departamento de Cultura y Política Lingüística, Eusko Jaurlaritza/Gobierno Vasco Páxina web.
Categoríes:
- Español-Asturianu
- Sustantivos españoles
- Sustantivos masculinos españoles
- Química (español)
- Esperanto-Asturianu
- Pallabres n'esperanto con rexistru sonoru
- Sustantivos n'esperanto
- Sustantivos non cuntables
- Química (esperanto)
- Gallegu-Asturianu
- Sustantivos gallegos
- Sustantivos masculinos gallegos
- Química (gallegu)
- Ido-Asturianu
- Sustantivos n'ido
- Química (ido)
- Vascu-Asturianu
- Sustantivos vascos
- Química (vascu)