amiga

De Wikcionariu
Saltar a navegación Saltar a la gueta

Asturianu[editar]

Pronunciación y silabación: [ aˈmi.ɣa ]

Sustantivu[editar]

singular femenín amiga, masculín amigu ; plural femenín amigues, masculín amigos

  1. (Sociedá) Persona, que nun ye pariente, pareya o querida, cola que se tien una rellación especial de cercanía, afectu y estima.

Traducciones[editar]

Aragonés[editar]

Pronunciación y silabación: [ aˈmi.ɣa ]

Sustantivu[editar]

singular femenín amiga, masculín amigo; plural femenín amigas, masculín amigos

  1. (Sociedá) Amiga.


Catalán[editar]

Pronunciación y silabación: catalán oriental [ əˈmi.ɣə ]; catalán occidental [ aˈmi.ɣa ]

Sustantivu[editar]

singular femenín amiga, masculín amic; plural femenín amigues, masculín amics

  1. (Sociedá) Amiga.


Español[editar]

Pronunciación y silabación: [ aˈmi.ɣa ]

Sustantivu[editar]

singular femenín amiga, masculín amigo; plural femenín amigas, masculín amigos

  1. (Sociedá) Amiga.


Gallegu[editar]

Pronunciación y silabación: [ aˈmi.ɣa ]; con "gheada" [ aˈmi.ħa ]

Sustantivu[editar]

singular femenín amiga, masculín amigo; plural femenín amigas, masculín amigos

  1. (Sociedá) Amiga.


Mirandés[editar]

Pronunciación y silabación: [ ɐˈmi.ɣɐ ]

Sustantivu[editar]

singular femenín amiga , masculín amigo; plural femenín amigas, masculín amigos

  1. (Sociedá) Amiga.

Occitanu[editar]

Pronunciación y silabación: [ aˈmi.ɣo ]

(rexistru)

Sustantivu[editar]

singular femenín amiga, masculín amic; plural femenín amigas, masculín amics

  1. (Sociedá) Amiga.


Portugués[editar]

Pronunciación y silabación: [ ɐˈmi.ɣɐ ]

Sustantivu[editar]

singular femenín amiga, masculín amigo; plural femenín amigas, masculín amigos

  1. (Sociedá) Amiga.