armenio
![]() |
Asturianu
[editar] Pronunciación y silabación: [ aɾˈme.njo ]
«armenio»
(rexistru)
Forma d’axetivu
[editar]- Forma neutra d'armeniu.
Aragonés
[editar] Pronunciación y silabación: [ aɾˈme.njo ]
Sustantivu (1)
[editar]singular masculín armenio , femenín armenia; plural masculín armenios, femenín armenias
- (Xentiliciu) Armeniu (habitante).
Términos rellacionaos[editar]
Sustantivu (2)
[editar]masculín singular armenio ensin plural
- (Llingüística) Armeniu, llingua armenia.
Axetivu
[editar]singular masculín armenio , femenín armenia; plural masculín armenios, femenín armenias
- (Xentiliciu) Armeniu, d'Armenia.
- (Filoloxía) Armeniu, de la llingua armenia.
Términos rellacionaos[editar]
Referencies
[editar]- Aragonario. Diccionario castellano/aragonés; Proyecto LINGUATEC & Gobierno de Aragón. Páxina web.
- Diccionario aragonés-castellano-catalán. Estudio de Filología Aragonesa, Edacar nº 14, Edicions Dichitals de l'Academia de l'Aragonés, Zaragoza, 2024. ISSN 1988-8139. Ochobre de 2024. Consulta PDF on-line.
Español
[editar] Pronunciación y silabación: [ aɾˈme.njo ]
Sustantivu (1)
[editar]singular masculín armenio, femenín armenia; plural masculín armenios, femenín armenias
- (Xentiliciu) Armeniu (habitante).
Términos rellacionaos[editar]
Sustantivu (2)
[editar]masculín singular armenio ensin plural
- (Llingüística) Armeniu, llingua armenia.
Axetivu
[editar]singular masculín armenio, femenín armenia ; plural masculín armenios, femenín armenias
- (Xentiliciu) Armeniu, d'Armenia.
- (Filoloxía) Armeniu, de la llingua armenia.
Términos rellacionaos[editar]
Referencies
[editar]- Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.
- Ortografía de la lengua española; Real Academia Española & Asociación de Academias de la Lengua Española, 2010, ISBN: 978-84-670-3426-4.
Gallegu
[editar] Pronunciación y silabación: [ aɾˈmɛ.njo ]
Sustantivu (1)
[editar]singular masculín armenio, femenín armenia; plural masculín armenios, femenín armenias
- (Xentiliciu) Armeniu (habitante).
Términos rellacionaos[editar]
Sustantivu (2)
[editar]masculín singular armenio ensin plural
- (Llingüística) Armeniu, llingua armenia.
Axetivu
[editar]singular masculín armenio, femenín armenia; plural masculín armenios, femenín armenias
- (Xentiliciu) Armeniu, d'Armenia.
- (Filoloxía) Armeniu, de la llingua armenia.
Términos rellacionaos[editar]
Referencies
[editar]- Dicionario da Real Academia Galega; Real Academia Galega. Consulta on-line.
- Dicionario de pronuncia da lingua galega; Universidade de Santiago de Compostela & Instituto da Lingua Galega; ISSN: 2660-8235. Páxina web.
- Pallabres asturianes con rexistru sonoru
- Formes d'axetivos asturianos
- Sustantivos aragoneses
- Sustantivos xenéricos aragoneses
- Xentiliciu (aragonés)
- Sustantivos masculinos ensin plural aragoneses
- Llingüística (aragonés)
- Axetivos aragoneses
- Axetivos xenéricos aragoneses
- Filoloxía (aragonés)
- Sustantivos españoles
- Sustantivos xenéricos españoles
- Xentiliciu (español)
- Sustantivos masculinos singulares españoles
- Llingüística (español)
- Axetivos españoles
- Axetivos xenéricos españoles
- Filoloxía (español)
- Sustantivos gallegos
- Sustantivos xenéricos gallegos
- Xentiliciu (gallegu)
- Sustantivos masculinos ensin plural gallegos
- Llingüística (gallegu)
- Axetivos gallegos
- Axetivos xenéricos gallegos
- Filoloxía (gallegu)