armenio

De Wikcionariu
Saltar a navegación Saltar a la gueta
Mira tamién: arménio, armênio

Asturianu[editar]

Pronunciación y silabación: [ aɾˈme.njo ]

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma neutra d'armeniu.


Aragonés[editar]

Pronunciación y silabación: [ aɾˈme.njo ]

Sustantivu (1)[editar]

singular masculín armenio, femenín armenia; plural masculín armenios, femenín armenias

  1. (Xentiliciu) Armeniu (habitante).

Pallabres rellacionaes

Sustantivu (2)[editar]

masculín singular armenio ensin plural

  1. (Llingüística) Armeniu, llingua armenia.

Axetivu[editar]

singular masculín armenio, femenín armenia; plural masculín armenios, femenín armenias

  1. (Xentiliciu) Armeniu, d'Armenia.
  2. (Filoloxía) Armeniu, de la llingua armenia.

Pallabres rellacionaes


Español[editar]

Pronunciación y silabación: [ aɾˈme.njo ]

Sustantivu (1)[editar]

singular masculín armenio, femenín armenia; plural masculín armenios, femenín armenias

  1. (Xentiliciu) Armeniu (habitante).

Pallabres rellacionaes

Sustantivu (2)[editar]

masculín singular armenio ensin plural

  1. (Llingüística) Armeniu, llingua armenia.

Axetivu[editar]

singular masculín armenio, femenín armenia ; plural masculín armenios, femenín armenias

  1. (Xentiliciu) Armeniu, d'Armenia.
  2. (Filoloxía) Armeniu, de la llingua armenia.

Pallabres rellacionaes


Gallegu[editar]

Pronunciación y silabación: [ aɾˈmɛ.njo ]

Sustantivu (1)[editar]

singular masculín armenio, femenín armenia; plural masculín armenios, femenín armenias

  1. (Xentiliciu) Armeniu (habitante).

Pallabres rellacionaes

Sustantivu (2)[editar]

masculín singular armenio ensin plural

  1. (Llingüística) Armeniu, llingua armenia.

Axetivu[editar]

singular masculín armenio, femenín armenia; plural masculín armenios, femenín armenias

  1. (Xentiliciu) Armeniu, d'Armenia.
  2. (Filoloxía) Armeniu, de la llingua armenia.

Pallabres rellacionaes