armenio

De Wikcionariu
Mira tamién: arménio, armênio

Asturianu[editar]

Pronunciación y silabación: [ aɾˈme.njo ]

(rexistru)

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma neutra d'armeniu.

Aragonés[editar]

Pronunciación y silabación: [ aɾˈme.njo ]

Sustantivu (1)[editar]

singular masculín armenio, femenín armenia; plural masculín armenios, femenín armenias

  1. (Xentiliciu) Armeniu (habitante).

Pallabres rellacionaes[editar]

Sustantivu (2)[editar]

masculín singular armenio ensin plural

  1. (Llingüística) Armeniu, llingua armenia.

Axetivu[editar]

singular masculín armenio, femenín armenia; plural masculín armenios, femenín armenias

  1. (Xentiliciu) Armeniu, d'Armenia.
  2. (Filoloxía) Armeniu, de la llingua armenia.

Pallabres rellacionaes[editar]

Referencies[editar]

  • Aragonario. Diccionario castellano/aragonés; Proyecto LINGUATEC & Gobierno de Aragón. Páxina web.
  • Diccionario ortografico de l'aragonés (Seguntes la Propuesta Ortografica de l'EFA). Estudio de Filología Aragonesa. ISSN 1988-8139. Abril de 2023. Consulta PDF on-line.


Español[editar]

Pronunciación y silabación: [ aɾˈme.njo ]

Sustantivu (1)[editar]

singular masculín armenio, femenín armenia; plural masculín armenios, femenín armenias

  1. (Xentiliciu) Armeniu (habitante).

Pallabres rellacionaes[editar]

Sustantivu (2)[editar]

masculín singular armenio ensin plural

  1. (Llingüística) Armeniu, llingua armenia.

Axetivu[editar]

singular masculín armenio, femenín armenia ; plural masculín armenios, femenín armenias

  1. (Xentiliciu) Armeniu, d'Armenia.
  2. (Filoloxía) Armeniu, de la llingua armenia.

Pallabres rellacionaes[editar]

Referencies[editar]

  • Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.
  • Ortografía de la lengua española; Real Academia Española & Asociación de Academias de la Lengua Española, 2010, ISBN: 978-84-670-3426-4.


Gallegu[editar]

Pronunciación y silabación: [ aɾˈmɛ.njo ]

Sustantivu (1)[editar]

singular masculín armenio, femenín armenia; plural masculín armenios, femenín armenias

  1. (Xentiliciu) Armeniu (habitante).

Pallabres rellacionaes[editar]

Sustantivu (2)[editar]

masculín singular armenio ensin plural

  1. (Llingüística) Armeniu, llingua armenia.

Axetivu[editar]

singular masculín armenio, femenín armenia; plural masculín armenios, femenín armenias

  1. (Xentiliciu) Armeniu, d'Armenia.
  2. (Filoloxía) Armeniu, de la llingua armenia.

Pallabres rellacionaes[editar]

Referencies[editar]

  • Dicionario da Real Academia Galega; Real Academia Galega. Consulta on-line.
  • Dicionario de pronuncia da lingua galega; Universidade de Santiago de Compostela & Instituto da Lingua Galega; ISSN: 2660-8235. Páxina web.