atlante

De Wikcionariu
Mira tamién: Atlante

Asturianu[editar]

Pronunciación[editar]

  • [ aˈtla(ŋ)n.te ]
(rexistru)

Sustantivu[editar]

singular masculín y femenín atlante ; plural masculín y femenín atlantes

  1. (Xentiliciu), (Mitoloxía y relixón) Habitante de l'Atlántida.

Pallabres rellacionaes[editar]

Traducciones y equivalencies[editar]

Axetivu[editar]

singular masculín, femenín y neutru atlante ; plural masculín y femenín atlantes

  1. (Xentiliciu), (Mitoloxía y relixón) Relativo a l'Atlántida.

Pallabres rellacionaes[editar]

Traducciones y equivalencies[editar]

Referencies[editar]

  • Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.


Español[editar]

Pronunciación[editar]

  • [ atˈlan.te ]

Sustantivu[editar]

singular masculín y femenín atlante; plural masculín y femenín atlantes

  1. (Xentiliciu), (Mitoloxía y relixón) Atlante (habitante de l'Atlántida).

Pallabres rellacionaes[editar]

Axetivu[editar]

singular masculín y femenín atlante; plural masculín y femenín atlantes

  1. (Xentiliciu), (Mitoloxía y relixón) Atlante, de l'Atlántida.

Pallabres rellacionaes[editar]

Referencies[editar]

  • Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.


Francés[editar]

Pronunciación[editar]

  • [ at.lɑ̃t ]
(rexistru)

Axetivu[editar]

singular masculín y femenín atlante; plural masculín y femenín atlantes

  1. (Xentiliciu), (Mitoloxía y relixón) Atlante, de l'Atlántida.

Pallabres rellacionaes[editar]

Referencies[editar]

  • Le Trésor de la langue française informatisé (1971-1994). Centre National de Ressources Textuelles et Lexicales. Consulta on-line.
  • Larousse - Dictionnaires Larousse français monolingue et bilingues en ligne. Éditions Larousse. Consulta on-line.


Gallegu[editar]

Pronunciación[editar]

  • [ aˈtlan.te ]

Sustantivu[editar]

singular masculín y femenín atlante; plural masculín y femenín atlantes

  1. (Xentiliciu), (Mitoloxía y relixón) Atlante (habitante de l'Atlántida).

Pallabres rellacionaes[editar]

Axetivu[editar]

singular masculín y femenín atlante; plural masculín y femenín atlantes

  1. (Xentiliciu), (Mitoloxía y relixón) Atlante, de l'Atlántida.

Pallabres rellacionaes[editar]

Referencies[editar]

  • DIGALEGO. Dicionario de galego; Xunta de Galicia & Ir Indo Edicións, S.L., 2004-2013. Consulta on-line.

Portugués[editar]

Pronunciación[editar]

  • [ ɐˈtlɐ̃.tə ]

Sustantivu[editar]

singular masculín y femenín atlante; plural masculín y femenín atlantes

  1. (Xentiliciu), (Mitoloxía y relixón) Atlante (habitante de l'Atlántida).

Pallabres rellacionaes[editar]

Axetivu[editar]

singular masculín y femenín atlante; plural masculín y femenín atlantes

  1. (Xentiliciu), (Mitoloxía y relixón) Atlante, de l'Atlántida.

Pallabres rellacionaes[editar]

Referencies[editar]


Vascu[editar]

Sustantivu[editar]

  1. (Xentiliciu), (Mitoloxía y relixón) Atlante (habitante de l'Atlántida).

Pallabres rellacionaes[editar]

Axetivu[editar]

  1. (Xentiliciu), (Mitoloxía y relixón) Atlante, de l'Atlántida.

Pallabres rellacionaes[editar]

Referencies[editar]

  • Elhuyar Hiztegia/Diccionario Elhuyar; Kultura eta Hizkuntza Politika Saila/Departamento de Cultura y Política Lingüística, Eusko Jaurlaritza/Gobierno Vasco Páxina web.