bañugueru

Asturianu

Vista aérea de la playa de Bañugues.

Pronunciación y silabación: [ ba.ɲuˈɣe.ɾu ]
Etimoloxía: De Bañugues + sufixu -eru.

Sustantivu

singular masculín bañugueru, femenín bañuguera; plural masculín bañugueros, femenín bañugueres

1. (Xentiliciu) Habitante del llugar de Bañugues, nel conceyu de Gozón.

Pallabres rellacionaes

• gozoniegu; lluanquín

Axetivu

singular masculín bañugueru, femenín bañuguera, neutru bañuguero; plural masculín bañugueros, femenín bañugueres

1. (Xentiliciu) Relativo al llugar de Bañugues, nel conceyu de Gozón.

Pallabres rellacionaes

• gozoniegu; lluanquín

Referencies

• Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.
• Diccionariu de consultes llingüístiques del asturianu, Ramón d'Andrés Díaz, Ediciones Trabe, 2021, Uviéu; ISBN: 978-84-18286-55-1.