balancín

De Wikcionariu

Asturianu[editar]

Neños xugando nun balancín.

Pronunciación y silabación: [ ba.la(ŋ)nˈθiŋ ]

Sustantivu[editar]

masculín singular balancín; plural balancinos

  1. Barra llarga de madera o metal, con asientos nos estremos y con un puntu d'apoyu central, pa movese d'arriba abaxo faciendo impulsu colos pies.

Pallabres rellacionaes

Traducciones y equivalencies[editar]

Consulta na Wikipedia l'artículu tocante a «balancín».


Español[editar]

Pronunciación y silabación: non seseante [ ba.lanˈθin ]; seseante [ ba.lanˈsin ]

Sustantivu[editar]

masculín singular balancín; plural balancines

  1. Balancín (xuegu).

Pallabres rellacionaes