Saltar al conteníu

beninés

De Wikcionariu
Mira tamién: beninès, beninês

Asturianu

[editar]

Pronunciación

[editar]
  • [ be.niˈnes ]
(rexistru)

Sustantivu

[editar]

singular masculín beninés, femenín beninesa; plural masculín y femenín benineses términu non incluyíu nel DALLA

  1. (Xentiliciu) Habitante de Benín.

Términos rellacionaos[editar]

Traducciones y equivalencies

[editar]

Axetivu

[editar]

singular masculín beninés, femenín beninesa, neutru beninés ~ benineso; plural masculín y femenín benineses términu non incluyíu nel DALLA

  1. (Xentiliciu) Relativo a Benín.

Términos rellacionaos[editar]

Traducciones y equivalencies

[editar]

Forma d’axetivu

[editar]
  1. Forma neutra de beninés.

Otres formes[editar]

Referencies

[editar]
  • Cartafueyos normativos. Nomes de los países del mundu y de les sos capitales y xentilicios; Academia de la Llingua Asturiana, 2010, Uviéu; ISBN: 978-84-8168-500-8.


Catalán

[editar]

Pronunciación

[editar]
  • catalán oriental [ bə.niˈnɛs ]
  • catalán occidental [ be.niˈnes ]

Sustantivu

[editar]

singular masculín beninés, femenín beninesa ; plural masculín beninesos, femenín benineses

  1. (Xentiliciu) valencianu Beninés (habitante).

Otres formes[editar]

Términos rellacionaos[editar]

Axetivu

[editar]

singular masculín beninés, femenín beninesa; plural masculín beninesos, femenín benineses

  1. (Xentiliciu) valencianu Beninés, de Benín.

Otres formes[editar]

Términos rellacionaos[editar]

Referencies

[editar]
  • Diccionari normatiu valencià; Acadèmia Valenciana de la Llengua. Consulta on-line.


Español

[editar]

Pronunciación

[editar]
  • [ be.niˈnes ]

Sustantivu

[editar]

singular masculín beninés, femenín beninesa; plural masculín benineses, femenín beninesas

  1. (Xentiliciu) Beninés (habitante).

Términos rellacionaos[editar]

Axetivu

[editar]

singular masculín beninés, femenín beninesa ; plural masculín benineses, femenín beninesas

  1. (Xentiliciu) Beninés, de Benín.

Términos rellacionaos[editar]

Referencies

[editar]
  • Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.
  • Ortografía de la lengua española; Real Academia Española & Asociación de Academias de la Lengua Española, 2010, ISBN: 978-84-670-3426-4.


Gallegu

[editar]

Pronunciación

[editar]
  • [ be.niˈnes ]

Sustantivu

[editar]

singular masculín beninés, femenín beninesa; plural masculín benineses, femenín beninesas

  1. (Xentiliciu) Beninés (habitante).

Términos rellacionaos[editar]

Axetivu

[editar]

singular masculín beninés, femenín beninesa; plural masculín benineses, femenín beninesas

  1. (Xentiliciu) Beninés, de Benín.

Términos rellacionaos[editar]

Referencies

[editar]
  • Dicionario da Real Academia Galega; Real Academia Galega. Consulta on-line.
  • DIGALEGO. Dicionario de galego; Xunta de Galicia & Ir Indo Edicións, S.L., 2004-2013. Consulta on-line.


Occitanu

[editar]

Pronunciación

[editar]
  • [ be.niˈnes ]

Sustantivu

[editar]

singular masculín beninés, femenín beninesa; plural masculín benineses, femenín beninesas

  1. (Xentiliciu) Beninés (habitante).

Términos rellacionaos[editar]

Axetivu

[editar]

singular masculín beninés, femenín beninesa; plural masculín benineses, femenín beninesas

  1. (Xentiliciu) Beninés, de Benín.

Términos rellacionaos[editar]

Referencies

[editar]
  • Diccionari Ortografic, Gramatical e Morfologic de l'Occitan (segon los parlars lengadocians); Josiana Ubaud, Éditions Trabucaire, 2011. ISBN: 978-2-84974-125-2.