Saltar al conteníu

berilio

De Wikcionariu
Mira tamién: berílio

Español

[editar]

Pronunciación y silabación: [ beˈɾi.ljo ]

Sustantivu

[editar]

masculín singular berilio ensin plural

  1. (Química) Beriliu.

Referencies

[editar]
  • Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.


Esperanto

[editar]

Pronunciación y silabación: [ beriˈli.o ]

(rexistru)

Sustantivu

[editar]
  1. (Química) Beriliu.


Gallegu

[editar]

Pronunciación y silabación: [ beˈɾi.ljo ]

Sustantivu

[editar]

masculín singular berilio ensin plural

  1. (Química) Beriliu.

Referencies

[editar]


Vascu

[editar]

Pronunciación y silabación: [ be.ɾi.ʎi.o ]

Sustantivu

[editar]

inanimáu - nominativu berilio, definíu singular berilioa, ergativu singular berilioak sustantivu non cuntable; ensin plural

  1. (Química) Beriliu.

Declinación

Referencies

[editar]
  • Elhuyar Hiztegia/Diccionario Elhuyar; Kultura eta Hizkuntza Politika Saila/Departamento de Cultura y Política Lingüística, Eusko Jaurlaritza/Gobierno Vasco Páxina web.