bilbaíno

De Wikcionariu

Asturianu[editar]

Pronunciación y silabación: [ bil.βaˈi.no ]

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma neutra de bilbaín.


Español[editar]

Pronunciación y silabación: [ bil.βaˈi.no ]

Sustantivu[editar]

singular masculín bilbaíno, femenín bilbaína; plural masculín bilbaínos, femenín bilbaínas

  1. (Xentiliciu) Bilbaín (habitante).

Pallabres rellacionaes

Axetivu[editar]

singular masculín bilbaíno, femenín bilbaína ; plural masculín bilbaínos, femenín bilbaínas

  1. (Xentiliciu) Bilbaín, de Bilbao.

Pallabres rellacionaes

Referencies[editar]

  • Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.


Gallegu[editar]

Pronunciación y silabación: [ bil.βaˈi.no ]

Sustantivu[editar]

singular masculín bilbaíno, femenín bilbaína; plural masculín bilbaínos, femenín bilbaínas

  1. (Xentiliciu) Bilbaín (habitante).

Sinónimos

Pallabres rellacionaes

Axetivu[editar]

singular masculín bilbaíno, femenín bilbaína; plural masculín bilbaínos, femenín bilbaínas

  1. (Xentiliciu) Bilbaín, de Bilbao.

Sinónimos

Pallabres rellacionaes

Referencies[editar]


Portugués[editar]

Pronunciación y silabación: [ bil.βɐˈi.nu ]

Sustantivu[editar]

singular masculín bilbaíno, femenín bilbaína; plural masculín bilbaínos, femenín bilbaínas

  1. (Xentiliciu) Bilbaín (habitante).

Pallabres rellacionaes

Axetivu[editar]

singular masculín bilbaíno, femenín bilbaína; plural masculín bilbaínos, femenín bilbaínas

  1. (Xentiliciu) Bilbaín, de Bilbao.

Pallabres rellacionaes

Referencies[editar]