budista

De Wikcionariu

Asturianu[editar]

Pronunciación y silabación: [ buˈðis.ta ]

Sustantivu[editar]

singular masculín y femenín budista ; plural masculín y femenín budistes

  1. (Mitoloxía y relixón) Persona que practica'l budismu.

Pallabres rellacionaes

Traducciones y equivalencies[editar]

Axetivu[editar]

singular masculín, femenín y neutru budista ; plural masculín y femenín budistes

  1. (Mitoloxía y relixón) Relativo al budismu.

Pallabres rellacionaes

Traducciones y equivalencies[editar]


Catalán[editar]

Pronunciación y silabación: catalán oriental [ buˈðis.tə ]; catalán occidental [ buˈðis.ta ]

Sustantivu[editar]

singular masculín y femenín budista; plural masculín y femenín budistes

  1. (Mitoloxía y relixón) Budista.

Pallabres rellacionaes

Axetivu[editar]

singular masculín y femenín budista; plural masculín y femenín budistes

  1. (Mitoloxía y relixón) Budista.


Español[editar]

Pronunciación y silabación: [ buˈðis.ta ]

Sustantivu[editar]

singular masculín y femenín budista; plural masculín y femenín budistas

  1. (Mitoloxía y relixón) Budista.

Pallabres rellacionaes

Axetivu[editar]

singular masculín y femenín budista; plural masculín y femenín budistas

  1. (Mitoloxía y relixón) Budista.

Sinónimos


Gallegu[editar]

Pronunciación y silabación: [ buˈðis.ta ]

Sustantivu[editar]

singular masculín y femenín budista; plural masculín y femenín budistas

  1. (Mitoloxía y relixón) Budista.

Pallabres rellacionaes

Axetivu[editar]

singular masculín y femenín budista; plural masculín y femenín budistas

  1. (Mitoloxía y relixón) Budista.


Portugués[editar]

Pronunciación y silabación: [ buˈðiʃ.tɐ ]

Sustantivu[editar]

singular masculín y femenín budista; plural masculín y femenín budistas

  1. (Mitoloxía y relixón) Budista.

Pallabres rellacionaes

Axetivu[editar]

singular masculín y femenín budista; plural masculín y femenín budistas

  1. (Mitoloxía y relixón) Budista.

Sinónimos