bustianu

Asturianu

Pronunciación y silabación: [ busˈtja.nu ]
Etimoloxía: De (El) Bustiu + sufixu -anu.

Sustantivu

singular masculín bustianu, femenín bustiana; plural masculín bustianos, femenín bustianes → términu non incluyíu nel DALLA

1. (Xentiliciu) Habitante del llugar d'El Bustiu, nel conceyu de Villaviciosa.

Pallabres rellacionaes

• villaviciosín; camocanu, malenu, mariñán, pionesu, tazoneru

Axetivu

singular masculín bustianu, femenín bustiana, neutru bustiano; plural masculín bustianos, femenín bustianes → términu non incluyíu nel DALLA

1. (Xentiliciu) Relativo al llugar d'El Bustiu, nel conceyu de Villaviciosa.

Pallabres rellacionaes

• villaviciosín; camocanu, malenu, mariñán, pionesu, tazoneru

Referencies

• Diccionariu de consultes llingüístiques del asturianu, Ramón d'Andrés Díaz, Ediciones Trabe, 2021, Uviéu; ISBN: 978-84-18286-55-1.