càntabre

De Wikcionariu
Mira tamién: cantabre, Cantabre

Catalán[editar]

Pronunciación y silabación: catalán oriental [ ˈkan.tə.βɾə ]; catalán occidental [ ˈkan.ta.βɾe ]

Sustantivu (1)[editar]

singular masculín càntabre, femenín càntabra; plural masculín y femenín càntabres

  1. (Xentiliciu) Cántabru (habitante de Cantabria).
  2. (Xentiliciu), (Historia) Cántabru (pueblu prerromanu).

Pallabres rellacionaes

Sustantivu (2)[editar]

masculín singular càntabre ensin plural

  1. (Llingüística) Cántabru (variedá asturlleonesa de Cantabria).

Axetivu[editar]

singular masculín càntabre, femenín càntabra; plural masculín y femenín càntabres

  1. (Xentiliciu) Cántabru (de Cantabria).
  2. (Xentiliciu), (Historia) Cántabru (del pueblu prerromanu).

Sinónimos

Pallabres rellacionaes

Referencies[editar]

  • Diccionari de la llengua catalana; Institut d'Estudis Catalans, 2ª edición, 2007. ISBN: 978-84-297-5977-8. Versión on-line.