còrs

Mira tamién: cors

Occitanu

Pronunciación

• [ ˈkɔɾs ]

«còrs»

(rexistru)

Sustantivu (1)

masculín singular còrs; plural còrses

1. (Anatomía), (Zootomía) Cuerpu.

Otres formes

• còs

Sustantivu (2)

singular masculín còrs, femenín còrsa; plural masculín còrses, femenín còrsas

1. (Xentiliciu) Corsu (habitante).

Términos rellacionaos

• Corsega

Sustantivu (3)

masculín singular còrs ensin plural

1. (Llingüística) Corsu, llingua corsa.

Forma de sustantivu

1. Forma plural de còr.

Axetivu

singular masculín còrs, femenín còrsa; plural masculín còrses, femenín còrsas

1. (Xentiliciu) Corsu, de Córcega.
2. (Filoloxía) Corsu, de la llingua corsa.

Términos rellacionaos

• Corsega

Referencies

• Diccionari General de la Lenga Occitana; Academia Occitana, 2008-2023. Diccionariu on-line; PDF on-line.
• Diccionari General Occitan a partir dels parlars lengadocians; Joan de Cantalausa & Institut d'Estudis Occitans, 2002-2006. Consulta on-line.
• Diccionari Ortografic, Gramatical e Morfologic de l'Occitan (segon los parlars lengadocians); Josiana Ubaud, Éditions Trabucaire, 2011. ISBN: 978-2-84974-125-2.