Saltar al conteníu

caimanesa

De Wikcionariu

Asturianu

[editar]

Pronunciación

[editar]
  • [ kaj.maˈne.sa ]
(rexistru)

Sustantivu

[editar]

singular femenín caimanesa, masculín caimanés; plural femenín y masculín caimaneses términu non incluyíu nel DALLA

  1. (Xentiliciu) Habitante de les Islles Caimán.

Pallabres rellacionaes[editar]

Traducciones y equivalencies

[editar]

Forma d’axetivu

[editar]
  1. Forma femenina singular de caimanés.

Referencies

[editar]
  • Cartafueyos normativos. Nomes de los países del mundu y de les sos capitales y xentilicios; Academia de la Llingua Asturiana, 2010, Uviéu; ISBN: 978-84-8168-500-8.


Catalán

[editar]

Pronunciación

[editar]
  • catalán oriental [ kəj.məˈnɛ.zə ]
  • catalán oriental [ kaj.maˈne.za ]

Sustantivu

[editar]

singular femenín caimanesa, masculín caimanès; plural femenín caimaneses, masculín caimanesos

  1. (Xentiliciu) Caimanesa (habitante).

Pallabres rellacionaes[editar]

Forma d’axetivu

[editar]
  1. Forma femenina singular de caimanès.

Referencies

[editar]
  • «ésAdir», portal llingüísticu de la Corporación Catalana de Medios Audiovisuales; páxina web.


Portugués

[editar]

Pronunciación

[editar]
  • [ kaj.mɐˈne.zɐ ]

Sustantivu

[editar]

singular femenín caimanesa, masculín caimanês; plural femenín caimanesas, masculín caimaneses

  1. (Xentiliciu) Caimanesa (habitante).

Pallabres rellacionaes[editar]

Forma d’axetivu

[editar]
  1. Forma femenina singular de caimanês.

Referencies

[editar]