canoa

De Wikcionariu

Asturianu[editar]

Una canoa.

Pronunciación y silabación: [ kaˈno.a ]
Etimoloxía: Del español canoa, y ésta d'orixe arawak.

Sustantivu[editar]

femenín singular canoa; plural canoes

  1. (Tresporte) Vehículu flotante de tamañu pequeñu y estrechu, con places pa mui poques persones, ensin quilla nin timón, que s'impulsa con un remu d'una sola pala.

Pallabres rellacionaes

Traducciones y equivalencies[editar]


Aragonés[editar]

Pronunciación y silabación: [ kaˈno.a ]
Etimoloxía: Del español canoa, y ésta d'orixe arawak.

Sustantivu[editar]

femenín singular canoa; plural canoas

  1. (Tresporte) Canoa.

Pallabres rellacionaes


Catalán[editar]

Pronunciación y silabación: catalán oriental [ kəˈno.ə ]; catalán occidental [ kaˈno.a ]
Etimoloxía: Del español canoa, y ésta d'orixe arawak.

Sustantivu[editar]

femenín singular canoa; plural canoes

  1. (Tresporte) Canoa.

Pallabres rellacionaes


Español[editar]

Pronunciación y silabación: [ kaˈno.a ]
Etimoloxía: D'orixe arawak.

Sustantivu[editar]

femenín singular canoa; plural canoas

  1. (Tresporte) Canoa.

Pallabres rellacionaes


Gallegu[editar]

Pronunciación y silabación: [ kaˈnɔ.a ]
Etimoloxía: Del español canoa, y ésta d'orixe arawak.

Sustantivu[editar]

femenín singular canoa; plural canoas

  1. (Tresporte) Canoa.

Pallabres rellacionaes


Mirandés[editar]

Pronunciación y silabación: [ kɐˈɲɔ.ɐ ]
Etimoloxía: Del portugués canoa, y ésta d'orixe arawak.

Sustantivu[editar]

femenín singular canoa; plural canoas

  1. (Tresporte) Canoa.

Pallabres rellacionaes

Occitanu[editar]

Pronunciación y silabación: [ kaˈnu.o ]
Etimoloxía: Del español canoa, y ésta d'orixe arawak.

Sustantivu[editar]

masculín singular canoa; plural canoas

  1. (Tresporte) Canoa.

Pallabres rellacionaes


Portugués[editar]

Pronunciación y silabación: [ kɐˈno.ɐ ]
Etimoloxía: D'orixe arawak.

Sustantivu[editar]

femenín singular canoa; plural canoas

  1. (Tresporte) Canoa.

Pallabres rellacionaes