carne

De Wikcionariu

Asturianu[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈkaɾ.ne ]
Etimoloxía: Del llatín caro, carnis.

Sustantivu[editar]

femenín singular carne sustantivu non cuntable; ensin plural (sicasí, pue tener la forma plural carnes n'espresiones y llocuciones)

  1. Músculos y coraes del cuerpu de los animales, por contraposición a les partes ósees.
  2. (Gastronomía) Músculos de los animales, consideraos como alimentu.
  3. (Gastronomía) Pupia de la fruta, considerada como alimentu.

Traducciones y equivalencies[editar]

Referencies[editar]

  • Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.


Español[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈkaɾ.ne ]

(rexistru)

Sustantivu[editar]

femenín singular carne; plural carnes

  1. Carne (músculos d'un animal).
  2. (Gastronomía) Carne (cuerpu d'animal como alimentu).


Francés[editar]

Pronunciación y silabación: [ kaʁn ]

(rexistru)

Sustantivu[editar]

femenín singular carne; plural carnes

  1. (Zooloxía) Facu, pencu, rocín.

Sinónimos


Gallegu[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈkaɾ.ne ]

Sustantivu[editar]

femenín singular carne; plural carnes

  1. Carne (músculos d'un animal).
  2. (Gastronomía) Carne (cuerpu d'animal como alimentu).
  3. (Gastronomía) Carne, pupia de la fruta.


Italianu[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈkar.ne ]

(rexistru)

Sustantivu[editar]

femenín singular carne; plural carni

  1. Carne (músculos d'un animal).
  2. (Gastronomía) Carne (cuerpu d'animal como alimentu).


Portugués[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈkaɾ.nɨ ]

Sustantivu[editar]

femenín singular carne; plural carnes

  1. Carne (músculos d'un animal).
  2. (Gastronomía) Carne (cuerpu d'animal como alimentu).

Rumanu[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈkar.ne ]

Sustantivu[editar]

  1. Carne (músculos d'un animal).
  2. (Gastronomía) Carne (cuerpu d'animal como alimentu).
  3. (Gastronomía) Carne, pupia de la fruta.