castellano

De Wikcionariu

Asturianu[editar]

Pronunciación y silabación: [ kas.teˈʎa.no ]

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma neutra de castellanu ~ castellán.


Aragonés[editar]

Pronunciación y silabación: [ kas.teˈʎa.no ]

Sustantivu (1)[editar]

singular masculín castellano, femenín castellana; plural masculín castellanos, femenín castellanas

  1. (Xentiliciu) Castellanu (habitante).

Pallabres rellacionaes

Sustantivu (2)[editar]

masculín singular castellano ensin plural

  1. (Llingüística) Castellanu, español, llingua española.

Sinónimos

Axetivu[editar]

singular masculín castellano, femenín castellana; plural masculín castellanos, femenín castellanas

  1. (Xentiliciu) Castellanu, de Castiella.
  2. (Filoloxía) Castellanu, español, de la llingua española.

Sinónimos

Pallabres rellacionaes

Referencies[editar]

  • Aragonario. Diccionario castellano/aragonés; Proyecto LINGUATEC & Gobierno de Aragón. Páxina web.


Español[editar]

Pronunciación y silabación: non yeísta [ kas.teˈʎa.no ]; yeísta [ kas.teˈʝa.no ]

Sustantivu (1)[editar]

singular masculín castellano, femenín castellana; plural masculín castellanos, femenín castellanas

  1. (Xentiliciu) Castellanu (habitante).

Pallabres rellacionaes

Sustantivu (2)[editar]

masculín singular castellano ensin plural

  1. (Llingüística) Castellanu, español, llingua española.

Sinónimos

Axetivu[editar]

singular masculín castellano, femenín castellana ; plural masculín castellanos, femenín castellanas

  1. (Xentiliciu) Castellanu, de Castiella.
  2. (Filoloxía) Castellanu, español, de la llingua española.

Sinónimos

Pallabres rellacionaes

Referencies[editar]

  • Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.