chèc
Saltar a navegación
Saltar a la gueta
Occitanu[editar]
Pronunciación y silabación: [ ˈt͡ʃɛk ]
«chèc»
(rexistru)
Sustantivu (1)[editar]
singular masculín chèc, femenín chèca; plural masculín chècs, femenín chècas
- (Xentiliciu) Checu (habitante).
Pallabres rellacionaes
Sustantivu (2)[editar]
masculín singular chèc ensin plural
- (Llingüística) Checu, llingua checa.
Axetivu[editar]
singular masculín chèc, femenín chèca; plural masculín chècs, femenín chècas
- (Xentiliciu) Checu, de la República Checa.
- (Filoloxía) Checu, de la llingua checa.