Saltar al conteníu

cisma

De Wikcionariu

Asturianu

[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈθiz.ma ]

Sustantivu

[editar]

femenín singular cisma; plural cismes

  1. (Sociedá), (Mitoloxía y relixón) Dixebra y separación definitiva que se produz dientro d'una organización, d'un grupu social o d'una relixón, por mor d'un desacuerdu.

Traducciones y equivalencies

[editar]


Catalán

[editar]

Pronunciación y silabación: catalán oriental [ ˈsiz.mə ]; catalán occidental [ ˈsiz.ma ]

Sustantivu

[editar]

masculín singular cisma; plural cismes

  1. (Sociedá), (Mitoloxía y relixón) Cisma.

Español

[editar]

Pronunciación y silabación: non seseante [ ˈθiz.ma ]; seseante [ ˈsiz.ma ]

Sustantivu

[editar]

masculín singular cisma; plural cismas

  1. (Sociedá), (Mitoloxía y relixón) Cisma.


Gallegu

[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈθiz.ma ]; seseante [ ˈsiz.ma ]

Sustantivu

[editar]

masculín singular cisma; plural cismas

  1. (Sociedá), (Mitoloxía y relixón) Cisma.

Portugués

[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈsiʒ.mɐ ]

Sustantivu

[editar]

masculín singular cisma; plural cismas

  1. (Sociedá), (Mitoloxía y relixón) Cisma.