clor

De Wikcionariu
Mira tamién: clòr

Catalán[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈkɫɔɾ ]

(rexistru)

Sustantivu[editar]

masculín singular clor; plural clors

  1. (Química) Cloru.

Referencies[editar]

  • Diccionari de la llengua catalana; Institut d'Estudis Catalans, 2ª edición, 2007. ISBN: 978-84-297-5977-8. Versión on-line.
  • Diccionari normatiu valencià; Acadèmia Valenciana de la Llengua. Consulta on-line.