confuciana

De Wikcionariu

Asturianu[editar]

Pronunciación y silabación: [ ko(ŋ)ɱ.fuˈθja.na ]

Sustantivu[editar]

singular femenín confuciana, masculín confucianu ; plural femenín confucianes, masculín confucianos

  1. (Mitoloxía y relixón) Persona que practica'l confucianismu.

Sinónimos

Pallabres rellacionaes

Traducciones y equivalencies[editar]

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular de confucianu.

Catalán[editar]

Pronunciación y silabación: catalán oriental [ kuɱ.fu.siˈa.nə ]; catalán occidental [ koɱ.fu.siˈa.na ]

Sustantivu[editar]

singular femenín confuciana, masculín confucià; plural femenín confucianes, masculín confucians

  1. (Mitoloxía y relixón) Confuciana, confucianista.

Sinónimos

Pallabres rellacionaes

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular de confucià.

Español[editar]

Pronunciación y silabación: non seseante [ koɱ.fuˈθja.na ]; seseante [ koɱ.fuˈsja.na ]

Sustantivu[editar]

singular femenín confuciana, masculín confuciano; plural femenín confucianas, masculín confucianos

  1. (Mitoloxía y relixón) Confuciana, confucianista.

Sinónimos

Pallabres rellacionaes

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular de confuciano.


Gallegu[editar]

Pronunciación y silabación: [ koɱ.fuˈθja.na ]; seseante [ koɱ.fuˈsja.na ]

Sustantivu[editar]

singular femenín confuciana, masculín confuciano; plural femenín confucianas, masculín confucianos

  1. (Mitoloxía y relixón) Confuciana, confucianista.

Sinónimos

Pallabres rellacionaes

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular de confuciano.

Portugués[editar]

Sustantivu[editar]

singular femenín confuciana, masculín confuciano; plural femenín confucianas, masculín confucianos

  1. (Mitoloxía y relixón) Confuciana, confucianista.

Sinónimos

Pallabres rellacionaes

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular de confuciano.