copta

De Wikcionariu

Asturianu[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈko(p).ta ]

Sustantivu[editar]

singular femenín copta, masculín coptu ; plural femenín coptes, masculín coptos

  1. (Cristianismu) Persona que practica'l cristianismu orixinariu d'Exiptu, que pertenez a la Ilesia Copta d'Alexandría.

Traducciones y equivalencies[editar]

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular de coptu.


Catalán[editar]

Pronunciación y silabación: catalán oriental [ ˈkɔp.tə ]; catalán occidental [ ˈkɔp.ta ]

Sustantivu[editar]

singular femenín copta, masculín copte; plural femenín y masculín coptes

  1. (Cristianismu) Copta.

Pallabres rellacionaes

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular de copte.


Español[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈkop.ta ]

Sustantivu[editar]

singular femenín copta, masculín copto; plural femenín coptas, masculín coptos

  1. (Cristianismu) Copta.

Pallabres rellacionaes

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular de copto.


Gallegu[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈkɔp.ta ]

Sustantivu[editar]

singular femenín copta, masculín copto; plural femenín coptas, masculín coptos

  1. (Cristianismu) Copta.

Pallabres rellacionaes

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular de copto.


Portugués[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈkɔp.tɐ ]

Sustantivu[editar]

singular masculín y femenín copta; plural masculín y femenín coptas

  1. (Cristianismu) Coptu, copta.

Pallabres rellacionaes

Axetivu[editar]

singular masculín y femenín copta; plural masculín y femenín coptas

  1. (Cristianismu) Coptu.