corno

De Wikcionariu

Gallegu[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈkɔɾ.no ]
Etimoloxía: Del llatín cornu.

Sustantivu[editar]

masculín singular corno; plural cornos

  1. (Zootomía) Cuernu (d'animales rumiantes).
  2. (Zootomía) Cuernu (nariz sobresaliente del rinoceronte).
  3. (Zootomía) Cuernu (asemeyao a un cuernu).

Sinónimos

Referencies[editar]

  • Dicionario da Real Academia Galega; Real Academia Galega. Consulta on-line.
  • Dicionario de pronuncia da lingua galega; Universidade de Santiago de Compostela & Instituto da Lingua Galega; ISSN: 2660-8235. Páxina web.


Portugués[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈkɔɾ.nu ]
Etimoloxía: Del llatín cornu.

Sustantivu[editar]

masculín singular corno; plural cornos

  1. (Zootomía) Cuernu (d'animales rumiantes).
  2. (Zootomía) Cuernu (nariz sobresaliente del rinoceronte).
  3. (Zootomía) Cuernu (asemeyao a un cuernu).

Sinónimos

Referencies[editar]