croata

De Wikcionariu

Asturianu[editar]

Pronunciación y silabación: [ kɾoˈa.ta ]

Sustantivu (1)[editar]

singular masculín y femenín croata ; plural masculín y femenín croates

  1. (Xentiliciu) Habitante de Croacia.

Pallabres rellacionaes

Traducciones y equivalencies[editar]

Sustantivu (2)[editar]

masculín singular croata ensin plural

  1. (Llingüística) Llingua eslava dientro del grupu serbocroata que se fala en Croacia y otres zones de la Península Balcánica.

Sinónimos

Pallabres rellacionaes

Traducciones y equivalencies[editar]

Consulta na Wikipedia l'artículu tocante a «croata».

Axetivu[editar]

singular masculín, femenín y neutru croata ; plural masculín y femenín croates

  1. (Xentiliciu) Relativo a Croacia.
  2. (Filoloxía) Relativo a la llingua croata (serbocroata).

Pallabres rellacionaes

Traducciones y equivalencies[editar]


Catalán[editar]

Pronunciación y silabación: catalán oriental [ kɾuˈa.tə ]; catalán occidental [ kɾoˈa.ta ]

Sustantivu[editar]

singular femenín croata, masculín croat; plural femenín croates, masculín croats

  1. (Xentiliciu) Croata, muyer croata (habitante).

Pallabres rellacionaes

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular de croat.


Español[editar]

Pronunciación y silabación: [ kɾoˈa.ta ]

Sustantivu (1)[editar]

singular masculín y femenín croata; plural masculín y femenín croatas

  1. (Xentiliciu) Croata (habitante).

Pallabres rellacionaes

Sustantivu (2)[editar]

masculín singular croata ensin plural

  1. (Llingüística) Croata, llingua croata.

Axetivu[editar]

singular masculín y femenín croata; plural masculín y femenín croatas

  1. (Xentiliciu) Croata, de Croacia.
  2. (Filoloxía) Croata, de la llingua croata.

Pallabres rellacionaes


Gallegu[editar]

Pronunciación y silabación: [ kɾoˈa.ta ]

Sustantivu (1)[editar]

singular masculín y femenín croata; plural masculín y femenín croatas

  1. (Xentiliciu) Croata (habitante).

Pallabres rellacionaes

Sustantivu (2)[editar]

masculín singular croata ensin plural

  1. (Llingüística) Croata, llingua croata.

Axetivu[editar]

singular masculín y femenín croata; plural masculín y femenín croatas

  1. (Xentiliciu) Croata, de Croacia.
  2. (Filoloxía) Croata, de la llingua croata.

Pallabres rellacionaes


Occitanu[editar]

Pronunciación y silabación: [ kɾuˈa.to ]

Sustantivu[editar]

singular femenín croata, masculín croat; plural femenín croatas, masculín croats

  1. (Xentiliciu) Croata, muyer croata (habitante).

Pallabres rellacionaes

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular de croat.

Portugués[editar]

Pronunciación y silabación: portugués européu [ kɾuˈa.tɐ ]

Sustantivu (1)[editar]

singular masculín y femenín croata; plural masculín y femenín croatas

  1. (Xentiliciu) Croata (habitante).

Pallabres rellacionaes

Sustantivu (2)[editar]

masculín singular croata ensin plural

  1. (Llingüística) Croata, llingua croata.

Axetivu[editar]

singular masculín y femenín croata; plural masculín y femenín croatas

  1. (Xentiliciu) Croata, de Croacia.
  2. (Filoloxía) Croata, de la llingua croata.

Pallabres rellacionaes