cuerno

De Wikcionariu

Aragonés[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈkweɾ.no ]
Etimoloxía: Del llatín cornu.

Sustantivu[editar]

masculín singular cuerno; plural cuernos

  1. (Zootomía) Cuernu (d'animales rumiantes).

Referencies[editar]

  • Aragonario. Diccionario castellano/aragonés; Proyecto LINGUATEC & Gobierno de Aragón. Páxina web.


Español[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈkweɾ.no ]
Etimoloxía: Del llatín cornu.

Sustantivu[editar]

masculín singular cuerno; plural cuernos

  1. (Zootomía) Cuernu (d'animales rumiantes).
  2. (Zootomía) Cuernu (nariz sobresaliente del rinoceronte).
  3. (Zootomía) Cuernu (asemeyao a un cuernu).

Sinónimos

Referencies[editar]

  • Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.