curdo

De Wikcionariu

Asturianu[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈkuɾ.ðo ]

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma neutra de curdu.


Español[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈkuɾ.ðo ]

Sustantivu (1)[editar]

singular masculín curdo, femenín curda; plural masculín curdos, femenín curdas

  1. (Xentiliciu) desusao Curdu.

Otres formes[editar]

Pallabres rellacionaes[editar]

Sustantivu (2)[editar]

masculín singular curdo ensin plural

  1. (Llingüística) desusao Curdu, llingua curda.

Otres formes[editar]

Axetivu[editar]

singular masculín curdo, femenín curda ; plural masculín curdos, femenín curdas

  1. (Xentiliciu) desusao Curdu, del Curdistán.
  2. (Filoloxía) desusao Curdu, de la llingua curda.

Otres formes[editar]

Pallabres rellacionaes[editar]

Referencies[editar]

  • Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.
  • Diccionario panhispánico de dudas; Real Academia Española, 2005; ISBN: 978-8429406238. Versión on-line.