Saltar al conteníu

curdo

De Wikcionariu

Asturianu

[editar]

Pronunciación

[editar]
  • [ ˈkuɾ.ðo ]
(rexistru)

Forma d’axetivu

[editar]
  1. Forma neutra de curdu.


Español

[editar]

Pronunciación

[editar]
  • [ ˈkuɾ.ðo ]

Sustantivu (1)

[editar]

singular masculín curdo, femenín curda; plural masculín curdos, femenín curdas

  1. (Xentiliciu) desusáu Curdu.

Otres formes[editar]

Términos rellacionaos[editar]

Sustantivu (2)

[editar]

masculín singular curdo ensin plural

  1. (Llingüística) desusáu Curdu, llingua curda.

Otres formes[editar]

Axetivu

[editar]

singular masculín curdo, femenín curda ; plural masculín curdos, femenín curdas

  1. (Xentiliciu) desusáu Curdu, del Curdistán.
  2. (Filoloxía) desusáu Curdu, de la llingua curda.

Otres formes[editar]

Términos rellacionaos[editar]

Referencies

[editar]
  • Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.
  • Diccionario panhispánico de dudas. Edición ampliada y actualizada; Real Academia Española & Asociación de Academias de la Lengua Española, 2025, Penguin Random House Grupo Editorial, S.A.U.; ISBN: 978-84-306-2767-7. Versión on-line.


Portugués

[editar]

Pronunciación

[editar]
  • [ ˈkuɾ.ðu ]

Sustantivu (1)

[editar]

singular masculín curdo, femenín curda; plural masculín curdos, femenín curdas

  1. (Xentiliciu) Curdu.

Términos rellacionaos[editar]

Sustantivu (2)

[editar]

masculín singular curdo ensin plural

  1. (Llingüística) Curdu, llingua curda.

Axetivu

[editar]

singular masculín curdo, femenín curda; plural masculín curdos, femenín curdas

  1. (Xentiliciu) Curdu, del Curdistán.
  2. (Filoloxía) Curdu, de la llingua curda.

Términos rellacionaos[editar]

Referencies

[editar]