dominiqués

De Wikcionariu
Mira tamién: dominiquès, dominiquês

Asturianu[editar]

Pronunciación y silabación: [ do.mi.niˈkes ]

Sustantivu[editar]

singular masculín dominiqués, femenín dominiquesa; plural masculín y femenín dominiqueses

  1. (Xentiliciu) Habitante de Dominica.

Pallabres rellacionaes

Traducciones y equivalencies[editar]

Axetivu[editar]

singular masculín dominiqués, femenín dominiquesa, neutru dominiqués ~ dominiqueso; plural masculín y femenín dominiqueses

  1. (Xentiliciu) Relativo a Dominica.

Pallabres rellacionaes

Traducciones y equivalencies[editar]

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma neutra de dominiqués.

Otres formes

Referencies[editar]

  • Cartafueyos normativos. Nomes de los países del mundu y de les sos capitales y xentilicios; Academia de la Llingua Asturiana, 2010, Uviéu; ISBN: 978-84-8168-500-8.


Español[editar]

Pronunciación y silabación: [ do.mi.niˈkes ]

Sustantivu[editar]

singular masculín dominiqués, femenín dominiquesa; plural masculín dominiqueses, femenín dominiquesas

  1. (Xentiliciu) Dominiqués (habitante).

Pallabres rellacionaes

Axetivu[editar]

singular masculín dominiqués, femenín dominiquesa ; plural masculín dominiqueses, femenín dominiquesas

  1. (Xentiliciu) Dominiqués, de Dominica.

Pallabres rellacionaes


Occitanu[editar]

Pronunciación y silabación: [ du.mi.niˈkes ]

Sustantivu[editar]

singular masculín dominiqués, femenín dominiquesa; plural masculín dominiqueses, femenín dominiquesas

  1. (Xentiliciu) Dominiqués (habitante).

Pallabres rellacionaes

Axetivu[editar]

singular masculín dominiqués, femenín dominiquesa; plural masculín dominiqueses, femenín dominiquesas

  1. (Xentiliciu) Dominiqués, de Dominica.

Pallabres rellacionaes