duc

De Wikcionariu

Catalán[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈduk ]

(rexistru)

Sustantivu[editar]

masculín singular duc; plural ducs

  1. (Zooloxía) Curuxón, uxu (Bubo bubo).

Sinónimos[editar]

Referencies[editar]

  • Diccionari de la llengua catalana; Institut d'Estudis Catalans, 2ª edición, 2007. ISBN: 978-84-297-5977-8. Versión on-line.
  • Diccionari normatiu valencià; Acadèmia Valenciana de la Llengua. Consulta on-line.


Francés[editar]

Pronunciación y silabación: [ dyk ]

(rexistru)

Sustantivu[editar]

masculín singular duc; plural ducs

  1. (Zooloxía) Curuxón, uxu (Bubo bubo).

Sinónimos[editar]

Referencies[editar]

  • Le Petit Robert. Dictionnaire de la langue française; Dictionnaires Le Robert, Paris, 2003. ISBN: 2-85036-826-1. Versión on-line.
  • Dictionnaire des Sciences Animales; Christian Meyer, Montpellier, France, 2023. Versión on-line.


Occitanu[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈdyk ]

(rexistru)

Sustantivu[editar]

masculín singular duc; plural ducs

  1. (Zooloxía) Curuxón, uxu (Bubo bubo).

Sinónimos[editar]

Referencies[editar]

  • Diccionari General de la Lenga Occitana; Academia Occitana, 2008-2023. Diccionariu on-line; PDF on-line.
  • Diccionari General Occitan a partir dels parlars lengadocians; Joan de Cantalausa & Institut d'Estudis Occitans, 2002-2006. Consulta on-line.