duc
Catalán[editar]
Pronunciación y silabación: [ ˈduk ]
«duc» (rexistru)
Sustantivu[editar]
masculín singular duc; plural ducs
- (Zooloxía) Curuxón, uxu (Bubo bubo).
Sinónimos[editar]
Referencies[editar]
- Diccionari de la llengua catalana; Institut d'Estudis Catalans, 2ª edición, 2007. ISBN: 978-84-297-5977-8. Versión on-line.
- Diccionari normatiu valencià; Acadèmia Valenciana de la Llengua. Consulta on-line.
Francés[editar]
Pronunciación y silabación: [ dyk ]
«duc» (rexistru)
Sustantivu[editar]
masculín singular duc; plural ducs
- (Zooloxía) Curuxón, uxu (Bubo bubo).
Sinónimos[editar]
Referencies[editar]
- Le Petit Robert. Dictionnaire de la langue française; Dictionnaires Le Robert, Paris, 2003. ISBN: 2-85036-826-1. Versión on-line.
- Dictionnaire des Sciences Animales; Christian Meyer, Montpellier, France, 2023. Versión on-line.
Occitanu[editar]
Pronunciación y silabación: [ ˈdyk ]
«duc» (rexistru)
Sustantivu[editar]
masculín singular duc; plural ducs
- (Zooloxía) Curuxón, uxu (Bubo bubo).
Sinónimos[editar]
Referencies[editar]
- Diccionari General de la Lenga Occitana; Academia Occitana, 2008-2023. Diccionariu on-line; PDF on-line.
- Diccionari General Occitan a partir dels parlars lengadocians; Joan de Cantalausa & Institut d'Estudis Occitans, 2002-2006. Consulta on-line.
Categoríes:
- Catalán-Asturianu
- Pallabres catalanes con rexistru sonoru
- Sustantivos catalanes
- Sustantivos masculinos catalanes
- Zooloxía (catalán)
- Francés-Asturianu
- Pallabres franceses con rexistru sonoru
- Sustantivos franceses
- Sustantivos masculinos franceses
- Zooloxía (francés)
- Occitanu-Asturianu
- Pallabres occitanes con rexistru sonoru
- Sustantivos occitanos
- Sustantivos masculinos occitanos
- Zooloxía (occitanu)