ducáu

Asturianu

Ducáu d'Aquitania.

Moneda de 100 ducaos coles efixes de Xuana I y de Carllos V.

Pronunciación y silabación: [ duˈkaw ]

Sustantivu

masculín singular ducáu; plural ducaos

1. (Política), (Xeografía) Territoriu o estáu que ta gobernáu o tien como cabezaleru o cabezalera a un duque o una duquesa.

   Ducáu de Luxemburgu.

2. (Numismática) Un tipu vieyu de moneda d'oru, y a vegaes de plata.

Pallabres rellacionaes

• [1] reinu, principáu, marquesáu, condáu, vizcondáu, señoríu; emiratu, sultanía/sultanatu, califatu; imperiu, patriarcáu

Traducciones y equivalencies

«ducáu»: territoriu d'un príncipe o d'una princesa

Catalán: ducat (ca) Español: ducado (es) Francés: duché (fr) Gallegu: ducado (gl)

Inglés: duchy (en) Occitanu: ducat (oc) Portugués: ducado (pt) Vascu: dukerri (eu)

«ducáu»: territoriu d'un príncipe o d'una princesa

Catalán: ducat (ca) Español: ducado (es) Francés: ducat (fr) Gallegu: ducado (gl)

Inglés: ducat (en) Occitanu: ducat (oc) Portugués: ducado (pt) Vascu: dukat (eu)

Consulta na Wikipedia l'artículu tocante a «ducáu».

Referencies

• Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.