einsteinio
 Mira tamién: einstéinio, einstêinio
|
Gallegu
[editar]
Pronunciación y silabación: [ ajnsˈtaj.njo ]
Sustantivu
[editar]
masculín singular einsteinio ensin plural
Referencies
[editar]- Dicionario da Real Academia Galega; Real Academia Galega. Consulta on-line.
- Dicionario de pronuncia da lingua galega; Universidade de Santiago de Compostela & Instituto da Lingua Galega; ISSN: 2660-8235. Páxina web.
Vascu
[editar]
Pronunciación y silabación: [ ei̯ns.te.ɲi.o ]
Sustantivu
[editar]inanimáu - nominativu einsteinio, definíu singular einsteinioa, ergativu singular einsteinioak → sustantivu non cuntable; ensin plural
Declinación
declinación de einsteinio
| indefiníu | singular | plural | |
|---|---|---|---|
| absolutivu | einsteinio | einsteinioa | |
| ergativu | einsteinioak | ||
| xenitivu | einsteinioaren | ||
| dativu | einsteinioari | ||
| comitativu | einsteinioarekin | ||
| benefactivu | einsteinioarentzat | ||
| causativu | einsteinioarengatik | ||
| instrumental | einsteinioz | einsteinioaz | |
| inesivu | einsteinioan | ||
| locativu | |||
| adlativu | |||
| terminativu | |||
| directivu | |||
| alverbial | |||
| ablativu | |||
| partitivu | einsteiniorik | ||
| prolativu | einsteiniotzat |
Referencies
[editar]- Elhuyar Hiztegia/Diccionario Elhuyar; Kultura eta Hizkuntza Politika Saila/Departamento de Cultura y Política Lingüística, Eusko Jaurlaritza/Gobierno Vasco Páxina web.